LUFTVERÄNNERUNG

De Fernseh‘ war ich iwwersatt!
Im Dränningsa(n)zuch unn in Sogge
blouß noch vorem Kaschde hogge,
des Leewe häwich läärich g‘hatt.

&#Oh, Welt ve(r)kehrt“, häwich gedenkt
beim Farbfilm „Wunder der Natur“.
&#Do hoggscht unn glotscht in ännre Dur,
grad noch uff vier Wänd beschränkt!

Wu drauß de Friehling sich entfalt‘,
hoggscht du dehääm, zebbscht hie unn her,
wie wann des ‚s wahre Leewe wär!
Jetzt Schluss demit! Ab in de Wald!“

Ich wääß, dass alles annerschd werd
in schwere Schuuch unn Wannergluft
durch Wald unn Feld, in frischer Luft!
Unn nimmi länger ei(n)gesperrt!

Ich hogg mich in mein‘ alde Ford.
Mer kummen gut serecht, mer zwää.
Der find‘t jo fascht de Wääch allää!
Als hinnenaus! - „Ball simmer dort!“

Esch dess en schäijner Sunnedaach!
Mer geht’s gut! Was sell mich stresse?
Im Kofferraum häwich mei Esse,
unn d‘ Klo-Roll uff de Hutablaach.

Ich park‘ glei(ch) hinner Bölle(n)born.
Vierhunnert Meter bis an d‘ Hitt,
des sinn fer mich achthunnert Schritt,
des pagg ich – drotz mei‘m Ferse-Sporn!

De Uffstiech esch fer mich nit schwer.
E schäij Blätzel esch ball g‘funne.
Mer duut ve(r)zehle, duut sich sunne
mit Leit vunn iwweralich her.

Oh, wie gut duut mer die Luft!
Serigg gelähnt, de Kobb in d‘ Sunn,
genieß ich schunn e Vertelstunn
de Vochelsang, de Tanneduft ...

Uff unsre Bangk, do hoggt e Fraa,
die froocht, ob jemand Feier hett.
Sie breicht jetzt grad e Zigarett .
Mein Nochber zind‘re änni a(n).

Do fahr ich houch unn räsonnier,
ebb mer zu anner Leit Ve(r)druss
die Luft dohaus ve(r)peschte muss? -
Die annre heeren‘s mit Bläsier.

&#Die Zeide, die sinn längscht vorbei!“,
schellt do ehrn Mann, unn stellt die Ääche.
&#Vor de Hütt kann jeder rääche!
&#Wann d‘ frischi Luft witt, hoggschd‘ dich nei!“

Wilfried Berger
Essingen / Lobsann/Elsaß

Zurück zu Geschichtsübersicht      -      Zurück zur Startseite